Bir seferinde Dudullu’daki Emniyet müdürlüğüne çağırmışlardı ifademi almak için. Abuk subuk bir sebepten dolayı ifade verdim polislere. İşin ilginç tarafı, onlar da okurum çıktı. Fotoğraf filan çektirdiler.

Yine de moralim epeyce bozuktu. Bu yüzden hemen eve dönmek istemedim, efkârım dağılsın diye biraz yürüdüm. İşin garibi, Dudullu’yu da neredeyse hiç tanımıyordum.

Derken ana caddeye çıktım, etrafıma bakınırken (o zamanlar çeşme yolun altında, çukurda kalıyordu) birden aşina bir sima ile karşılaştı gözlerim. Bu nadide güzellik ne arıyordu burada? Bir çeşme, kitabeli, “Biz her şeyi sudan diri kıldık” ayeti yazılı üstelik.

Akar suyu da vardı, ama cola buzdolabı vs. parazitler dineliyordu yanı başında. Kirli sakallı zayıfça bir adam arada sırada kurnadan maşrapayla aldığı suyu etrafa serpiyordu güya toz kalkmasın diye. Halbuki kalkan, tarihin tozuymuş, bilememiş, bilemezdi.

*

Demek yaz olmalı (tvitimin tarihine baktım, meğer Temmuzun son günüymüş).

Adeta yardım istiyordu fakirden güzelim çeşme.

Göz göze geldik. Bakışlarımız kelepçelendi derken. Bir anda gamı, kasaveti unutuvermiştim.

Usulca indim yanına, okşadım mermerlerini. Tavaf ettim. Arkasındaki namazgâhına çıktım. Adile Sultan Çeşmesi diye bilinen üç yüzlü çeşmenin üzerindeki farklı tarihlere ait yazılı mesajlarını gözlerim yaşararak okudum. Taşa kazıyarak yazı yazmış ecdadıma “cahil” diyen eblehlere yetiştirdim cevabımı.

Tam bu mahzun güzelliğin fotoğraflarını çekiyordum ki bıyıklı adamın biri belirdi yanı başımda.

-Buyurun!

Çeşmenin etrafında bir çay bahçesi var, bu tarafta tostçu, pideci, kahvehane vs. Yöneticisiymiş. Öyle dedi.

Adamla oturup konuştuk. Çay ısmarladı, ama hareketlerimden huylanmıştı besbelli.

Meğer araziyi Vakıflar’dan kiralamış. Sonradan anlaşıldı ki, diğer dükkânları da kiracı olan kendisi kiraya verip ağalar gibi geçiniyormuş.

Hiç mi hiç hoşlanmadı gelişimden. Telaşlandı hatta. Neci olduğumu sordu.

-Gazeteciyim! deyince iyiden iyiye tutuştu, mezbelelik olan buraya vaktiyle nasıl sahip çıktığını, çeşmeyi korumak için ne gibi fedakârlıklar yaptığını filan anlatmaya başladı uzun uzadıya.

*

Neyse müsaade istedim.

Son bir kez bakıştık asırların teninde çağlamakta olduğu çeşmeyle ve ben gözümde kelepçeyle ayrıldım yanından.

Yoldayken takside 31 Temmuz 2018 tarihli, saat 15,08 itibariyle tvitimi gönderiverdim besmeleyle.

İşte o tvit buralara getirdi çeşmeyi.

O getirmedi elbette.

“Attığını da sen atmadın, Allah attı” ayeti tvit atmayı da kapsıyor sanıyorum.

Çeşmenin açılışı 30 Nisan 2023 tarihinde Ümraniye Belediye Başkanı İsmet Yıldırım yapılmıştır.

12.07.2023, muzakerat.com